İşçi Filmleri Festivali, 20. yılını kutlarken, Türkiye'deki mücadele alanlarının değişimini ve festivalin kurucularının deneyimlerini gözler önüne seriyor. Sponsorsuz, yarışmasız ve ücretsiz bir alternatif olarak yola çıkan festival, ilkelerinden ödün vermeden yoluna devam ediyor. Bu özel yılda, geçtiğimiz haftalarda kaybettiğimiz Sırrı Süreyya Önder'in anısı da yaşatılıyor.

İşçi Filmleri Festivali'nin 20 Yıllık Serüveni

Önder Özdemir'in "Festivalin 3. 5. hatta 10. sunda görüşmek üzere" sözleriyle başlayan bu serüven, 20. yılında dahi ilk günkü heyecanını koruyor. Özdemir, 20 yıl sonrasını o zamanlar öngöremediğini belirtiyor. Festivalin bu uzun soluklu yolculuğunda, Türkiye'deki mücadele alanlarının değişimi ve dönüşümü önemli bir rol oynadı. İşçi Filmleri Festivali, bu değişimlere tanıklık ederken, aynı zamanda bu mücadelelere katkı sunmayı da amaçladı.

Festivalin temel prensipleri arasında sponsorsuzluk, yarışmasızlık, ücretsizlik ve alternatif olma yer alıyor. Bu prensipler, festivalin bağımsızlığını korumasına ve farklı seslere kulak vermesine olanak tanıyor. Sansür politikalarına karşı duruşuyla da bilinen festival, her türlü baskıya rağmen ilkelerinden ödün vermeden yoluna devam ediyor.

Peki, bir film festivali neden bu kadar uzun süre ayakta kalmayı başardı? İşte bazı olası sebepler:

• Alternatif Bir Platform: İşçi Filmleri Festivali, ana akım sinema anlayışının dışında kalan, emek ve mücadele temalı filmlere yer vererek önemli bir boşluğu dolduruyor.
• Bağımsızlık İlkesi: Sponsorsuz ve yarışmasız olması, festivalin sanatsal özgürlüğünü korumasına ve farklı bakış açılarına yer vermesine olanak tanıyor.
• Ücretsiz Erişim: Gösterimlerin ücretsiz olması, her kesimden insanın festivale katılabilmesini sağlıyor.
• Toplumsal Duyarlılık: Festival, işçi sınıfının sorunlarına ve mücadelelerine dikkat çekerek toplumsal farkındalık yaratmayı amaçlıyor.

Sırrı Süreyya Önder'in Anısına

Bu yılki festivalde, geçtiğimiz haftalarda kaybettiğimiz Sırrı Süreyya Önder'in anısı da yaşatılıyor. Önder, sadece bir sinemacı değil, aynı zamanda bir aktivist ve düşünür olarak da Türkiye'de önemli bir iz bıraktı. Onun kaybı, sanat ve mücadele dünyası için büyük bir kayıp oldu. İşçi Filmleri Festivali, Sırrı Süreyya Önder'in mirasını yaşatarak, onun düşüncelerini ve ideallerini gelecek nesillere aktarmayı amaçlıyor.

Festival kurucularından Aslı Takanay da festivalin ilk yıllarındaki gönüllü ruhunu ve dayanışmasını vurguluyor. Takanay, festivalin sadece bir film etkinliği olmadığını, aynı zamanda bir dayanışma ağı olduğunu belirtiyor. Bu dayanışma, festivalin uzun yıllar boyunca ayakta kalmasını sağlayan en önemli unsurlardan biri.

Geleceğe Umutla Bakmak

İşçi Filmleri Festivali, 20. yılında geçmişe dönüp bakarken, aynı zamanda geleceğe de umutla bakıyor. Festival, Türkiye'deki mücadele alanlarının değişimine ayak uydurarak, yeni nesil sinemacıları ve aktivistleri desteklemeye devam edecek. İşçi sınıfının sorunlarına dikkat çekmeye ve toplumsal farkındalık yaratmaya devam ederek, daha adil ve eşit bir dünya için mücadele etmeyi sürdürecek.

Festivalin 20. yılı, sadece bir kutlama değil, aynı zamanda bir dönüm noktası. İşçi Filmleri Festivali, bu dönüm noktasında, geçmişten aldığı güçle geleceğe daha kararlı adımlarla ilerliyor. Bu yolculukta, festivalin yanında olan herkese teşekkür ediyor ve daha nice yıllar birlikte mücadele etmeyi umut ediyoruz.